قطره ی دریایی

قطره ی دریایی

تویی آن دریای بی نشان

منم آن قطره های بی پروای باران

نرم نرمک میرم تا دریای وجودت

آهسته آهسته می جویمت با هر فرود قطره هایم

آرام می گیرم بر روی موجهای بی قرارت

می نشینم آرام آرام بر قلب دریایی تو

تا خیس شود همه قطره های بارانی وجودم از تو

می روم تا سر حد جنون با هر موج احساس تو

می شویم همه خستگیهای سفرم را با حس خوب بودن تو

گر چه در درونت محو می شوم اما

در انتها من نیز چون تو دریا میشوم

با هر موج تو تا بی نهایت جوانه روح می روم

در هر آرامش دریایی تو با سرمستی همسفر میشوم

وای خدایا چه بی انتهاست دریای روحت

و چه زیباست نهایت قطره باران بودن در دریای احساس تو

و سرانجام می مانم با دل دریایی تو

تا سرافرازانه شوم قطره ی دریایی تو