می بوسمت
اما نه اکنون
شاید وقتی دیگر
با احساس دگرگون یافته ای همچون سنگ های آذرین
می بوسمت
اما نه اینجا
شاید مکانی دیگر
با تنی کرخت شده زیر آبشاری سرد
می بوسمت
اما نه جسمت را
بلکه احساست را
بوسه خواهم زد بر احساست
بس گرم و شیرین
که تا عمق قلبت رسوخ کند
و در آنجا بماند تا ابد
تا برای همه تنهایی هایم
برای تمام بی تو بودن هایم
خودش را سرزنش کند !!!
می بوسمت از دور
ولی به نزدیکی یک قطره ی اشک
گرم و روان
دریغا نمی دانم سرانگشتان احساست تیزی گرم بوسه هایم را لمس خواهد کرد !!!
یا اینکه با سیلی محکمی تمام تصویرسازی هایم را ویران خواهد ساخت !!!
گاهی چیزهایی هست که میدانی
اما بیشتر وقتها چیزهایی هست که نمیدانی
.
.
.
خیلی عالی بود مهرنوش جان خیلی عالی...حیف این قلم زیبا که مدتها همه رو ازش محروم کرده بودی ...یه بوس کوچولو تقدیم به همیشه زنده